Wsparcie rodziny w leczeniu alkoholizmu

Alkoholizm jest chorobą. To fakt. Jest też grzechem, to drugi fakt. Pisałem o tym w poprzednich artykułach. Jest wreszcie stanem ducha i ciała, który prowadzi do destrukcji życia osoby pijącej i całej struktury rodzinnej, w której funkcjonuje. W skrajnych przypadkach potrafi ona myśleć wyłącznie o alkoholu i sposobach jego zdobycia. Zaniedbuje pracę i wszelkie obowiązki, zaprzestaje uprawiać jakiekolwiek hobby. Życie alkoholika zdominowane jest przez nałóg. Dlatego bardzo ważną rzeczą jest świadomość otoczenia osoby pijącej z jak wielkim wyzwaniem mamy do czynienia.

Alkoholizm bowiem dotyka całe otoczenie osoby uzależnionej. Cierpią z tego powodu jej znajomi, niemal każdy, kto ma styczność z człowiekiem dotkniętym alkoholizmem. Najbardziej jednak cierpi rodzina. Musi przyglądać się samo destrukcji bliskiej osoby.

Pixabay

Niezbędne dla rodziny alkoholika jest zrozumienie jednej podstawowej sprawy. Bliska osoba jest chora i rodzina sama nie jest w stanie niczego zrobić w tej kwestii. Może pomagać osobie uzależnionej, lecz nie jest w stanie jej wyleczyć. Ważne jest zaakceptowanie tego faktu. Istotne jest również, aby wszyscy, nawet dzieci, wiedzieli, co naprawdę się dzieje z bliską osobą. Ukrywanie alkoholizmu nie przyniesie niczego dobrego.

Kolejną ważną kwestią jest nieobwinianie siebie za alkoholizm bliskiej osoby. Uzależnieni często obwiniają innych za swój stan, jest to ich mechanizm obronny polegający na wyparciu własnych błędów. W takich sytuacjach często pojawia się gniew, poczucie krzywdy i żal, rozpacz i bezsilność. Rodziny alkoholowe muszą zdefiniować te uczucia, aby móc o tym spokojnie rozmawiać. Nie powinny też zamykać się w domu ze swoimi problemami, muszą podtrzymywać więzi rodzinne. Ważne jest również zdobycie wiedzy o alkoholizmie, poznanie właściwych zachowań by móc okazać odpowiednie wsparcie.

Gdy rodzina, w której występuje problem alkoholizmu przebrnie przez etap zrozumienia problemu, może okazać właściwe wsparcie osobie uzależnionej. Jest ono niezwykle ważne w procesie leczenia. Zaczyna się już od próby przekonania członka rodziny o tym, że ma problem z alkoholem i powinien poddać się leczeniu. Nie należy próbować kogoś wyleczyć, bo prawdopodobnie nie posiada się odpowiedniej wiedzy. Nie powinno się krzyczeć, chować czy wylewać alkoholu a już w żadnym wypadku nie należy pić razem z osobą w nałogu. Uzależniony powinien sam brać odpowiedzialność za swoje czyny, musi zrozumieć, że jest chory i konieczne jest leczenie.

Realna pomoc nie sprowadza się do pobłażania i usprawiedliwiania alkoholika. Nie wolno usprawiedliwiać czy ukrywać jego wybryków, musi wiedzieć, jakie są konsekwencje i z pełną świadomością je ponieść. Należy uzbroić się w cierpliwość, powroty do picia mogą się powtarzać. Jednakże, jeżeli alkoholik wie, że rodzina rozumie jego problem i jest gotowa na jego powrót, takie wsparcie może okazać się zbawienne. Oczywiście mowa o powrocie człowieka, który wyszedł na prostą.

By rodzina mogła udzielić wsparcia osobie uzależnionej musi być odpowiednio przygotowana. Samo wsparcie też musi opierać się o pewne zasady. Tylko wtedy będzie skuteczne i wspomoże osobę z problemem w powrocie do zdrowia. Dlatego warto zwrócić się o pomoc do specjalistycznych placówek, przeważnie najbliższej poradni terapii leczenia uzależnienia i współuzależnienia od alkoholu. Istnieją sprawdzone programy dla członków rodzin osób uzależnionych, zarówno tych dorosłych jak i dzieci. Chcąc pomagać drugiej osobie musisz najpierw zgłębić problem i tak naprawdę pomóc w pierwszej kolejności sobie. Nauczyć się jak żyć z osobą uzależnioną, zrozumieć mechanizm nałogu i umieć zastosować odpowiedni chwyt w sytuacji, z której jak się okazuje jest wyjście.