Duszpasterze trzeźwości. Błogosławiony ks. Bronisław Markiewicz

Kapłanem, który dostrzegał niebezpieczeństwa płynące z nadmiernego używania alkoholu i usilnie starał się temu zjawisku przeciwdziałać był niezłomny ks. Bronisław Markiewicz. To właśnie ten duszpasterz jest autorem hasła, że: Polska albo będzie trzeźwa, albo jej wcale nie będzie. Swoją antyalkoholową działalność prowadził przede wszystkim na polu parafialnym w czasie pracy duszpasterskiej. Wielkie znaczenie miała tu również jego walka literacka o trzeźwość każdego Polaka, polskich rodzin, całego narodu i świata. Ks. Markiewicz w swej literackiej działalności antyalkoholowej wyakcentował szczególną rolę Kościoła w pracy o trzeźwość jednostek i narodów. Kształtowanie postaw trzeźwości wymaga ustawicznego oddziaływania i konsekwentnego kontynuowania. Uważał, że zwalczanie alkoholizmu jest sprawą najpilniejszą, niezbędną i konieczną.

Urodził się 13 lipca 1842 r. jako szóste z jedenastu dzieci burmistrza Pruchnika - Jana Markiewicza i Marianny Gryzieckiej. Młodość spędził w Przemyślu, gdzie w 1863 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum, a następnie ukończył Wyższe Seminarium Duchowne. Dnia 15 września 1867 roku został wyświęcony na kapłana. Przez sześć lat pracował jako wikariusz w Harcie i w katedrze w Przemyślu. Następne dwa lata studiował pedagogikę, filozofię i historię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W roku 1875 został mianowany proboszczem w miejscowości Gać, a dwa lata później w Błażowej. W roku 1882 powierzono mu wykłady z teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. W roku 1885 udał się do Włoch, gdzie został uczniem św. Jana Bosko i w 1886 salezjaninem. Po powrocie do Polski w 1892 objął parafię w Miejscu Piastowym, gdzie zajmował się w utworzonych przez siebie zakładach wychowawczych młodzieżą opuszczoną i zaniedbaną. Prowadził też działalność wydawniczą, m.in. zapoczątkował wydawanie miesięcznika Powściągliwość i Praca w 1898. Był autorem i wydawcą wielu publikacji i dramatu pt. Bój bezkrwawy, w którym przepowiedział papieża Polaka. Naśladując działalność Jana Bosko w ramach Towarzystwa Powściągliwość i Praca do 1907 założył trzy przytułki wychowawcze w Galicji (Miejsce Piastowe, Pawlikowice w 1903, Skomorochy), zaś w latach 20. powstały kolejne zakłady w przy ulicy Karmelickiej 66 w Krakowie oraz w Berteszowie w Dziatkowiczach koło Baranowicz.

Do sanacji zdegenerowanego pijaństwem społeczeństwa wiejskiego wśród, którego przebywał ks. Markiewicz przystąpił od pierwszych lat swego kapłańskiego życia. W walce z tą plagą społeczną chwytał się wszelkich dostępnych sobie sposobów. Cennym orężem w zmaganiu się z tym nałogiem okazała się ambona. Przez kilkanaście miesięcy podczas niedzielnych nabożeństw wygłaszał z niej apele do parafian, którzy nadużywali napojów wyskokowych. Apele kończył odmówieniem wraz wiernymi trzykrotnego pozdrowienia anielskiego. Akcja ta zakończyła się pełnym sukcesem. Z licznego grona mieszkańców wsi, którzy byli uzależnieni od napojów wysokoprocentowych, pozostała zaledwie jedna osoba. Ks. Bronisław nigdy na nadużywających alkoholu nie podnosił głosu, nie ironizował, a nawet nie potępiał. Spieszył natomiast z pomocą materialną rodzinom dotkniętym klęską pijaństwa. Zatwardziałych pijaków osobiście odwiedzał w ich domach, namawiał do rzucenia pijaństwa. Ks. Bronisław Markiewicz był przeciwnikiem długich i wystawnych wesel i przyjęć połączonych z piciem nadmiernych ilości alkoholu. Dla uniknięcia zgorszenia spowodowanego nadużywaniem napojów wyskokowych i towarzyszącym temu niebezpiecznych bijatyk zażądał od rodziców młodych zdeponowania u niego kaucji pieniężnej, która miała być gwarancją, że wesele odbędzie się w spokoju bez jakichkolwiek bijatyki. Walkę z nałogiem prowadził w  konfesjonale, miejscowej szkole i podczas prowadzonych katechez. W zmaganiach z tą plagą posłużył się parafialnymi dniami skupienia - rekolekcjami. Ks. Bronisław Markiewicz z alkoholizmem walczył nie tylko słowem i czynem, ale także i piórem. Na łamach założonego przez siebie 1898 r. czasopiśmie o tematyce społecznej zatytułowanego Powściągliwość i Praca, w latach 1898-1911 zamieścił 200 artykułów swego autorstwa o tragicznych skutkach nadużywania alkoholu.

Ks. Bronisław Markiewicz zmarł 28 lub 29 stycznia 1912. Został pochowany na cmentarzu w Miejscu Piastowym, skąd w 1990 jego szczątki zostały przeniesione do tamtejszego kościoła Matki Bożej Królowej Polski. W roku 1958 odbyła się pierwsza sesja procesu beatyfikacyjnego 2 lipca 1994 roku w obecności Jana Pawła II został ogłoszony Dekret o heroiczności cnót ks. Markiewicza. Dziesięć lat później, dnia 20 grudnia 2004 roku, został promulgowany Dekret o cudzie zdziałanym przez Boga za wstawiennictwem ks. Markiewicza. Cud taki miał miejsce w Toruniu. Jeden z kapłanów - michalita, ks. Roman Włodarczyk po ciężkiej chorobie udaru mózgu odzyskał cudownie zdrowie. Otworzyło to drogę do jego beatyfikacji w dniu 19 czerwca 2005 r.

Niektóre metody walki z alkoholizmem stosowane przez ks. Markiewicza przetrwały próbę czasu. Zalecana przez polski Episkopat abstynencja alkoholowa w sierpniu i apele o wstrzymanie się od urządzania uroczystości rodzinnych bez napojów wyskokowych są kontynuacją metod antyalkoholowych zapoczątkowanych przez ks. Markiewicza.

Na podstawie: niedziela.pl