W trosce o abstynencję. Krucjata Wyzwolenia Człowieka

Osobą, która posiada niepodważalne zasługi na drodze do trzeźwienia polskiego narodu jest bezsprzecznie ks. Franciszek Blachnicki. Ten kandydat na ołtarze, ojciec duchowy Ruchu Światło-Życie był inicjatorem Krucjaty Wstrzemięźliwości i założycielem Krucjaty Wyzwolenia Człowieka - nowatorskich dzieł, które wytyczyły w naszym kraju szlak abstynencji. Krucjata Wyzwolenia Człowieka lub KWC to ewangelizacyjny program wyzwolenia zainicjowany przez Sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego i Ruch Światło-Życie, ogłoszony 8 czerwca 1979 roku w Nowym Targu w obecności papieża Jana Pawła II. Jego pierwowzorem była Krucjata Wstrzemięźliwości założona przez ks. Blachnickiego w roku 1957, zlikwidowana w 1960 r. przez Służbę Bezpieczeństwa.

Program Krucjaty Wyzwolenia Człowieka został sformułowany przez ks. Franciszka Blachnickiego w 1979 r. w 12-punktowym „Abstynenckim Credo KWC”. Krucjata, zwana też Dziełem Niepokalanej, Matki Kościoła jest maryjnym ruchem przeciwalkoholowym, który stoi zdecydowanie na stanowisku całkowitej abstynencji od alkoholu. Krucjata zrzesza w swoich szeregach tylko całkowitych abstynentów i zmierza do tego, aby jak najwięcej ludzi w imię miłości do Niepokalanej nakłonić do decyzji całkowitej abstynencji od alkoholu. Krucjata rozumie przez abstynencję całkowite i dobrowolne wyrzeczenie się alkoholu jako napoju – pod wszelka postacią i we wszelkiej ilości. Definicja ta nie obejmuje używania alkoholu w innym charakterze, np. jako lekarstwa (jeśli alkohol występuje jako składnik prawdziwego lekarstwa) lub w celach liturgicznych. Nie chodzi również o abstynencję od spożywania alkoholu w potrawach, ciastach lub cukierkach. Abstynencja w rozumieniu Krucjaty polega zatem nie na zwalczaniu alkoholu jako takiego, ale na zwalczaniu zwyczaju picia alkoholu.

Warto nadmienić, że dzieło ks. Franciszka Blachnickiego powstało na bazie wcześniejszych inicjatyw, zdelegalizowanych przez komunistów. Pierwotna nazwa społecznej akcji przeciwalkoholowej brzmiała: Krucjata Trzeźwości, a od 1958 roku nazywano ją Krucjatą Wstrzemięźliwości. Akcja miała na celu odnowę religijno-moralną polskiego społeczeństwa. Ks. F. Blachnicki dostrzegał bardzo wyraźnie zagrożenia, jakie niosła ze sobą plaga pijaństwa. Wzorując się na wielkich śląskich propagatorach idei życia w trzeźwości i abstynencji stanął wobec wyzwania chwili. Od samego początku ruch został zawierzony opiece Maryi. Świadczy o tym hasło Krucjaty: Z Niepokalaną przeciw prądowi oraz to, że ks. Blachnicki bezpośrednie inspiracje do założenia tego działa czerpał z przedwojennej Milicji Niepokalanej o. Maksymiliana Kolbego. Formalnie Krucjata zaczęła istnieć 8 września 1957. Została uroczyście proklamowana przez swego założyciela, ks. Franciszka Blachnickiego, w sanktuarium maryjnym w Piekarach Śląskich. Dzieło posługiwało się głównymi środkami wskazanymi przez Niepokalaną podczas objawień fatimskich z 1917 roku, a mianowicie modlitwą różańcową oraz ofiarą składaną Bogu w duchu zadośćuczynienia za grzechy. Centrala Krucjaty mieściła się w Katowicach. Jej skład stanowił zespół ludzi świeckich, którymi kierował ks. Blachnicki. Wydawano różne materiały formacyjne. 13 października 1957, w 40. Rocznicę objawienia Matki Bożej w Fatimie, ukazał się pierwszy numer dwutygodnika „Niepokalana Zwycięża”. Był on rozprowadzany jako dodatek do Gościa Niedzielnego, a poświęcony był uświadamianiu zagrożeń płynących z pijaństwa i zalet życia w wolności od nałogów.

Symbolem Krucjaty była ryba płynąca pod prąd na tle litery M. Ryba jest oznaką duszy odważnej i zdrowej, która nie waha się iść przeciw prądowi opinii i zwyczajów. Natomiast stylizowana litera „M” symbolizuje Maryję, która jest wsparciem dla zmagających się z nałogiem. W tarczy nad literą „M” umieszczony został maleńki krzyżyk, który jest tu symbolem krucjaty, czyli wyprawy krzyżowej.

W 1960 roku należało do Krucjaty Wstrzemięźliwości 100 tys. osób, a jej ośrodki istniały w około 1000 parafii. Równocześnie z rozwojem liczebnym Krucjaty jej organizatorzy kładli silny nacisk na formację jej członków. W okresie wakacji letnich przeprowadzono w diecezji katowickiej Oazy Dzieci Bożych, a dla dorosłych piętnastodniowe oazy o charakterze wczasowo-rekolekcyjnym. Nazywano je „wczasami maryjnymi”. Kontrolą ruchu intensywnie zajmowała się Służba Bezpieczeństwa. 29 sierpnia 1960. Służba Bezpieczeństwa zlikwidowała Centralę Krucjaty Wstrzemięźliwości i aresztowała ks. Franciszka Blachnickiego.

Na podstawie: niedziela.pl